W maju..

W maju jak w gaju powiada staropolskie przysłowie,
a ja powiadam w maju jak w gnoju! Jeśli ktoś się ze mną nie zgadza, to bardzo proszę o racjonalną polemikę. Z góry zaznaczam,
że niezadowolenie moje dotyczy tegorocznego miesiąca zakochanych
i z ulgą przyznać muszę, że ja tym razem do tej miłosnej loży nie należę. Chyba zresztą całe szczęście, bo jak tu spacerować w tych dzikich ulewach? Jak bujać w obłokach, kiedy trzeba uważać, aby się nie poślizgnąć na błocie?! Jak zachwycać się kwitnącym i podgniłym od razu kwiatem? A co w sytuacji, gdy wymarzone schadzki uniemożliwiają odmęty powodzi?? Nawet kos - desperat, co zwykle przed północą próbował wyrwać nową pierzastą przyjaciółkę nagle zamilkł, bo w końcu jak tu śpiewać z permamentnym, ostrym zapaleniem krtani?
Zapach powietrza przesiąknięty jest odorem kanalizacyjnej przepowiedni i nie trzeba obserwować baniek w kałużach, żeby wiedzieć, że lać będzie nadal.

W maju jak w gnoju Moi Drodzy, a w czerwcu się okaże, co nam Bóg da w darze...