Grypa vs praca

Zdecydownie to ja byłam w ubiegły piątek gwiazdą poczekalni w lokalnej przychodni rejonowej. Mój kaszel wywarł wrażenie na wszystkich, a szczególnie na samej szefowej. Była tak zachwycona, że chciała koncertu wysłuchać jeszcze raz w szczególnej bliskości. Stetoskop był zimny, ale rozwiał wszelkie wątpliwości. Rozżalona, że nie przyszłam wcześniej zaprosiła ponownie, na przyszły tydzień.

Po weekendzie intensywnych ćwiczeń zrobiłam wszystkim niespodziankę i pojawiłam się w przychodni o dwa dni wcześniej. Znowu byłam gwiazdą, nawet publiczności miałam więcej. Szefowa była w szoku, od nieustannych, kaszlaliz zaczął rzeźbić się na moim brzuchu coś jakby kaloryfer. W związku z tym, że przepisane w piątek specyfiki nie przyniosły oczekiwanego rezultatu, od poniedziałku chodzę na zastrzyki, pomimo to nadal jestem gwiazdą..

Po co o tym piszę? Nie miałabym powikłań, gdybym od razu nie udała się do lekarza. Wszystko zaczęło się w poniedziałek objawami klasycznej grypy: 38 stopniową gorączką i bólami w stawach.
W związku z tym, że niedawno wróciłam z L4, głupio mi było w pracy znowu się narażać. A tam tak naprawdę nikt się nie przejmuje czyimś stanem zdrowia, bo jakkolwiek się czujesz maszyna musi działać. Przechodziłam tak czteru dni, od trzech już intensywnie kaszlałam. Spasowałam, kiedy mój termometr znów 38 stopni pokazał. W międzyczasie niestety wpędziłam się w poważne powikłania. Nie ma więc śmiechów moi drodzy! Jak więc macie gorączkę, pędźcie od razu do lekarza! Zdrowie jest ważniejsze, niż chore ambicje przełożonych.