Koniec września i początek października to czas, w którym świętujemy z Archaniołami i Aniołami Stróżami - przynajmniej w tradycji katolickiej. Trzeba jednak zauważyć, że te Niezwykłe Istoty, pełnią ważną rolę w każdej religii i bez względu na wyznanie towarzyszą nam każdego dnia. Ba, nawet, jeśli człowiek otwarcie i uparcie odrzuca wszelkie doktryny religijne, Aniołowie i tak przy nim trwają, bo taka już Ich rola - tu przede wszystkim wypadałoby przypomnieć postać Anioła Stróża jako nieodłącznego towarzysza człowieka. W codziennej bieganinie często jednak o Nich nie myślimy, w zasadzie zapominamy o anielskiej obecności mniej więcej wraz z zakończeniem wczesnego okresu dzieciństwa, a im starsi jesteśmy tym wręcz wypieramy Ich istnienie przestając zupełnie wierzyć w Ich egzystencję. Tak więc niektórym ludziom Anioły kojarzą się jedynie z infantylnymi elementami dekoracyjnymi związanymi z Bożym Narodzeniem lub zdobieniami nagrobków na cmentarzach, a przecież One są z nami cały czas...
Kim jest Anioł? Wikipedia zwięźle informuje, iż jest duchowym bytem, który służy Bogu i na różne sposoby wypełnia Boże zamysły, a samo słowo pierwotnie wychodzi od greckiego ἄγγελος (ángelos) oznaczającego oryginalnie „posłaniec”, i mniej więcej takie same definicje możemy odnaleźć we wszystkich źródłach dotyczących Aniołów, zaczynając od angelologii, a na ezoteryce kończąc. Obiektywnie podsumowując są to Istoty pośredniczące między Bogiem, a człowiekiem, a charakteryzuje je czysta, bezwarunkowa miłość i nadzwyczajna opiekuńczość.
Ostatnio w moje ręce wpadła książka Jamesa Stuarta Bella "Aniołowie, cuda i niebiańskie spotkania. Prawdziwe histore i niezwykłe wydarzenia", która zawiera wiele świadectw opowiadających o anielskiej pomocy, otrzymywanej często w iście dramatycznych okolicznościach. To nie pierwsza i nie ostatnia książka ogrzewająca serce niesamowitymi doświadczeniami ludzi, którzy na własnej skórze odczuli Niebiańską Pomoc, zwykle po jej wezwaniu, a zawarte w niej historie często wywołują gęsią skórkę, gdyż przypominając raczej fabułę horroru lub trzymającego w napięciu thrillera, niż życie przeciętnego człowieka. Z całego serca polecam po nią sięgnąć, tym bardziej, że wciąż słyszy się o tym, iż anioły cierpią na "bezrobocie", bo człowiek nie "zatrudnia" Ich przy swoich codziennych troskach i problemach, tymczasem One zawsze odpowiadają na prośby o pomoc i rzadko bez nich interweniują, co tłumaczy się posiadaniem przez człowieka wolnej woli, jednak czasem zdarza się, że przybywają z pomocą mimo wszystko. Przynajmniej taka była moja historia, która miała miejsce około dwadzieścia pięć lat temu..
Otóż pewnego pięknego popołudnia, zaraz po wyjściu ze szkoły weszłam powoli na znajdującą się przy niej jednokierunkową ulicę, zupełnie nie rozglądając się, czy z prawej strony nadjeżdża jakikolwiek pojazd. Zamiast tego z pełną uwagą przeglądałam trzymaną w rękach książkę do momentu, w którym ktoś z całej siły szarpnął mnie do tyłu, wymuszając kilka kroków wstecz. Odwracając głowę zauważyłam, że znalazłam się niebezpiecznie blisko tramwaju, który nadjechał niepostrzeżenie, więc szybko stało się jasne, że ktoś bohatersko uratował mi życie. Chciałam podziękować i wyrazić skruchę z powodu swojej niefrasobliwości, kiedy okazało się, że za mną nikogo nie było. Odpadała możliwość schowania się w pobliżu, bądź szybkiego oddalenia się, wszystko to wydarzyło się w ułamku sekundy. Za moimi plecami było pusto i nie było śladu po moim Bohaterze. Zamurowało mnie. Pewnie wielu z Was sceptycznie przyjmuje takie historie, ale do mnie od razu dotarło, że to musiał być mój Anioł Stróż, ów Legendarny Anioł, którego znana z obrazów, pełna troski, uśmiechnięta postać czuwa nad dziećmi przemierzającymi most i do którego słów prostej modlitwy uczy się katolickie dzieci jak tylko nauczą się mówić. Dla mnie to była prawdziwie magiczna chwila i żeby było ciekawiej nie była to jedyna sytuacja, w której wyszedł On "z piór", żeby mnie ochronić. Zanim jednak zaczęłam z Nim budować naprawdę świadomą relację minęło sporo lat. Teraz regularnie z Nim rozmawiam i nie potrafię się nie uśmiechać, kiedy zwróci mi uwagę na coś, co bez Jego pomocy niechybnie bym przeoczyła...
Dziś zatem zachęcam wszystkich do zauważenia własnego Anioła Stróża i nawiązania z Nim bliższej relacji, szczególnie w czasach, kiedy dobrze znane jest wszystkim powiedzenie "człowiek człowiekowi wilkiem". Bardzo smuci mnie bowiem, gdy słyszę, od ludzi, że nie obchodzą ich inni ludzie. Co więcej deklaracje takie szokują szczególnie, gdy padają z ust "zaawansowanych w wierze" katolików (bo to chyba nie o to chodziło Chrystusowi, kiedy ustanawiał Przykazanie Miłości). Tak więc kiedy nawet od najbardziej pobożnych i rozmodlonych ludzi można doświadczyć wyrafinowanej ignorancji i szczerej pogardy, tak od Aniołów nigdy ich nie doświadczymy. Nie posiadają One nawet najmniejszczego ego, nie osądzają, nie unoszą się honorem, nie lekceważą, a zamiast tego otaczają nas szczerą i pełną troski miłością oraz wszelaką pomocą. Spróbujcie z nimi pogadać, wówczas już nigdy nie będziecie się czuć samotni i zaiste nie będą Wam grozić żadne tarapaty. W końcu w Psalmie 91 wyraźnie napisane jest:
"(...) bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie,
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
Na rękach będą cię nosili,
abyś nie uraził swej stopy o kamień.
Będziesz stąpał po wężach i żmijach,a lwa i smoka będziesz mógł podeptać (...)."
(Ps 91, 11-13)
Jeden z rozdziałów wspomnianej wcześniej książki autorstwa Bella kończy się słowami:
"Aniołowie istnieją naprawdę, lecz nie każdy przeżył świadome spotkanie z nimi. Każdy z nas spotyka codziennie ludzi, którzy potrzebuja anioła. Może i nie jestem niebiańskim aniołem, ale za sprawą Bożej łaski z pewnością mogę działać jak anioł."
... czego właśnie dziś wszystkim życzę, abyśmy nie tylko rozwijali świadomą relację z Aniołami, ale również potrafili być aniołami dla innych ludzi.
Pięknie ❤️
OdpowiedzUsuńBardzo pieknie napisane 😊
OdpowiedzUsuńPolecam też książkę Jak być Aniołem
OdpowiedzUsuń